Η κοινωνική προστασία των πολιτών αποτελεί θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα.
Ένα σύγχρονο κράτος πρόνοιας οφείλει να είναι προετοιμασμένο προκειμένου να αντεπεξέρχεται στις κοινωνικές και οικονομικές συνέπειες των κρίσεων.
Και όταν μιλούμε για την εργασία και την κοινωνική ασφάλιση, θα πρέπει αυτόματα να μας έρχεται στο μυαλό η λέξη αξιοπρέπεια.
Οι ευάλωτες ομάδες δεν πλήττονται μόνο από ανεπαρκή εισοδήματα και υλικά αγαθά, αλλά και από έλλειψη πόρων και ευκαιριών.
Και όλα αυτά υπονομεύουν και την αξιοπρέπειά τους, μία λέξη πολύ σημαντική για τους Έλληνες.
Η οικονομική ύφεση, οι διαδοχικές κρίσεις, η διατήρηση της ανεργίας σε υψηλά επίπεδα, η συρρίκνωση της απασχόλησης (από πλήρη σε μερική) και η γήρανση του πληθυσμού, στερεί το σύστημα κοινωνικής πρόνοιας από σημαντικούς πόρους που επηρεάζουν αρνητικά τη βιωσιμότητά του.
Με την παρούσα συμφωνία καθορίζονται θέματα ασφάλισης, ιδίως συνταξιοδοτικά, προσώπων που κατοικούν ή διαμένουν είτε στην Δημοκρατία της Ελλάδας είτε στην Δημοκρατία της Μολδαβίας.
Η λειτουργεία της κοινωνικής ασφάλισης θα πρέπει να είναι συλλογική με δημόσιο χαρακτήρα και να διέπεται από τις αρχές της υποχρεωτικότητας, της καθολικότητας και της ανταποδοτικότητας μεταξύ των γενεών.
Ενώ όμως, στο άρθρο 4 της υπό κύρωση Συμφωνίας γίνεται λόγος για ίση μεταχείριση, στο άρθρο 7 που τιτλοφορείται ως «Ειδικές Διατάξεις», υπάρχει διαφορετική μεταχείριση, για παράδειγμα μεταξύ των προσώπων που ασκούν αυτοτελή δραστηριότητα, ανάλογα με το αν η δραστηριότητα ασκείται στο έδαφος ενός Συμβαλλομένου Κράτους ή και στα δύο Συμβαλλόμενα Κράτη.
(;) Πώς διασφαλίζεται επομένως η αρχή της ίσης μεταχείρισης;
Ξεκάθαρη βέβαια είναι η αντίθεσή μας αναφορικά με το άρθρο 11, όπου προβλέπεται ότι η αρμόδια αρχή ενός συμβαλλομένου κράτους μπορεί, κατόπιν συμφωνίας με το άλλο κράτος, να παρεκκλίνει από την εφαρμογή των προηγούμενων άρθρων, είτε για ένα συγκεκριμένο πρόσωπο, είτε για μία συγκεκριμένη κατηγορία προσώπων, ύστερα από αίτημα των εργαζομένων ή αίτημα του εργοδότη.
Γίνεται απολύτως αντιληπτό ότι μία τέτοια διάταξη μόνο διαφανής δεν είναι, ενώ και αυτή αντιβαίνει στην αρχή της ίσης μεταχείρισης.
Στο άρθρο 25 ως προς την επικοινωνία μεταξύ των αρμοδίων αρχών, το γεγονός ότι υποχρεούται η χώρα μας να επεξεργάζεται τα αιτήματα που υποβάλλονται στη
στην επίσημη γλώσσα της αντισυμβαλλόμενης χώρας, κρίνεται εσφαλμένο.
Η χρήση της αγγλικής στα έγγραφα θα βοηθούσε σαφώς στην ταχύτητα της επεξεργασίας τους, ενώ το κόστος της μετάφρασης των εγγράφων δεν αναφέρεται πουθενά.
Την ώρα που μιλάμε όμως, οι Έλληνες βιώνουν την ανεργία, την ανασφάλεια, τη φτώχεια και τελικά την οικονομική εξαθλίωση.
Οι Έλληνες φορολογούμενοι πολίτες, δεν μπορούν πια να πλησιάσουν ούτε το ψωμί, υποφέρουν, δεν ξέρουν πια σε τί να ελπίζουν, με τους χαμηλούς μισθούς, την επισφαλή εργασία, χωρίς δυνατότητες σταδιοδρομίας, με ελλιπή κοινωνική προστασία, χωρίς την προοπτική αξιοπρεπούς σύνταξης.
(;) Έχετε αναρωτηθεί πώς βγάζουν την κάθε μέρα τους;
Η ακρίβεια είναι ασήκωτη πια για τα ελληνικά νοικοκυριά.
Η πραγματική απάντηση στις σημερινές προκλήσεις μπορεί να δοθεί μόνο με ολοκληρωμένη προσέγγιση.
Με προσέγγιση η οποία θα στηρίζεται σε πολιτικές και ενέργειες που θα εμβαθύνουν και θα διευρύνουν την κοινωνική πολιτική του κράτους.
Για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο φορέας της ασφάλισης, απολύτως υπεύθυνη είναι η πολιτική ηγεσία, που την απαξιώνει.
Και φυσικά το δημογραφικό είναι μία ξεκάθαρη απειλή για την εξασφάλιση της συνέχειας του ασφαλιστικού συστήματος.
Ο δημογραφικός αφανισμός των Ελλήνων είναι η μέγιστη απειλή για το Έθνος.
Εμείς στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΥΣΗ έχουμε τονίσει πολλές φορές ότι τα ασφαλιστικά ταμεία πρέπει να αποτελούν μέρος της παραγωγικής ανασυγκρότησης ούτως ώστε να αποτελέσουν μοχλό πραγματικής ανάπτυξης προς όφελος των Ελλήνων συνταξιούχων και της ελληνικής οικονομίας.
Η χώρα μας έχει ανάγκη από την παραγωγή πλούτου.
Μόνο μέσω αυτής με γνώμονα τον οικονομικό πατριωτισμό έχουμε μέλλον.
Η σχέση μεταξύ της οικονομικής ανάπτυξης και της κοινωνικής ασφάλισης είναι άρρηκτα συνδεδεμένες.
Οι χαμηλοί ρυθμοί ανάπτυξης συνεπάγονται δυσμενείς επιπτώσεις στο πλαίσιο του κοινωνικού κράτους.
Και δεν υπάρχει ελπίδα να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα αυτά, αν προηγουμένως δεν αναπτυχθούν ουσιαστικά ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης και παροχή κινήτρων τόσο για όσους βρίσκονται στην χώρα μας αλλά και για τους Έλληνες που έφυγαν στο εξωτερικό, προκειμένου να γυρίσουν και να απασχοληθούν στην χώρα μας.
