Ερώτηση προς την Πανελλήνια Ομοσπονδία Προπονητών Αθλημάτων, τέλος, με αφορμή και το πρόσφατο τρομακτικό περιστατικό που είχε ευτυχές τέλος κατά τη διάρκεια του αγώνα μεταξύ της Δανίας και της Φιλανδίας το Euro 2020. Θεωρείτε ότι πρέπει να τεθούν κάποια συγκεκριμένα όρια δεδομένου ότι οι αθλητές δεν είναι ρομπότ αλλά άνθρωποι με συγκεκριμένα όρια; Πώς σχολιάζετε παρόμοια περιστατικά και με τι τρόπους πιστεύετε ότι θα μπορέσουν να εκλείψουν στο μέλλον;
Επιπλέον πόσο σημαντική θεωρείτε τη συνεχή επιμόρφωση των προπονητών μέσω σεμιναρίων και πώς θα μπορούσε να αναβαθμιστεί ακόμη περισσότερο το επίπεδο γνώσεων των Ελλήνων προπονητών;
….
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΒΙΛΙΩΤΗΣ (Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Προπονητών Αθλημάτων): Προς την κυρία Ασημακοπούλου της Ελληνικής Λύσης σχετικά με το περιστατικό με τον ποδοσφαιριστή, θεωρούμε ότι έχουμε καταθέσει προτάσεις όσον αφορά τους Έλληνες αθλητές σε κάθε αποστολή στο εξωτερικό και σε κάθε αγωνιστικό χώρο όπου θα πρέπει να υπάρχει γιατρός που να συνοδεύει τις ομάδες και τους αθλητές, προκειμένου να αντιμετωπίζονται αμέσως τέτοια ζητήματα.
Όσον αφορά την εκπαίδευση των προπονητών, εμείς είχαμε καταθέσει το αίτημα από τότε που ιδρύθηκε η Ομοσπονδία μας, πριν από 11 χρόνια, για την ίδρυση Εθνικής Σχολής Προπονητών. Θεωρούμε ότι μέσα στη Εθνική Σχολή Προπονητών, όπως είπαμε και στην πρώτη μας τοποθέτηση, πρέπει να υπάρχει η διά βίου εκπαίδευση των προπονητών. Αυτό σημαίνει ότι οι προπονητές το γνωρίζουν ότι από οποιαδήποτε σχολή και να αποφοιτήσει κάποιος επαγγελματίας, σε οποιοδήποτε επάγγελμα, δεν τελειώνουν οι γνώσεις με την αποφοίτησή του. Όλα τα επαγγέλματα, όλες οι επιστήμες εξελίσσονται συνεχώς, κάθε ημέρα κάτι νέο προκύπτει, κάτι νέο υπάρχει και θα πρέπει ο επαγγελματίας να είναι γνώστης των νέων εξελίξεων για να μπορεί να είναι σωστός στη δουλειά του. Όσον αφορά τους προπονητές, βέβαια, που έχουν να κάνουν με πολλές επιστήμες που συνθέτουν την προπονητική, πρέπει να γνωρίζουν πάρα πολλά πράγματα. Όπως έχουμε πει, ο προπονητής είναι ο άνθρωπος που θα πρέπει να συντονίζει πάρα πολλές δράσεις ταυτοχρόνως, δεν χρειάζεται απλώς να σχεδιάσει ένα πρόγραμμα και να ζητήσει να εφαρμοστεί.
Κάνει πάρα πολλά πράγματα ταυτοχρόνως. Άρα, λοιπόν, εμείς ζητάμε να γίνονται κάθε δύο – τρία χρόνια, μέσω της Εθνικής Σχολής Προπονητών, επιμορφωτικά σεμινάρια για κάθε άθλημα, αλλά η γνώση που θα μεταδίδεται στους προπονητές μας, θα πρέπει να συνδεθεί και με την ανάδειξη της αθλητικής έρευνας στις αθλητικές επιστήμες.
