Συζητούμε σήμερα – επιτέλους θα λέγαμε – για το Μνημόνιο Κατανόησης αναφορικά με τη συνεργασία στον τομέα της ανώτατης εκπαίδευσης μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελλάδας και της Κυβέρνησης των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων.
Και λέμε επιτέλους, γιατί προφανώς είχε ξεχαστεί στο συρτάρι από τις αρχές του 2014!
Η περαιτέρω ενίσχυση της συνεργασίας μας με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και το χτίσιμο καλών σχέσεων και ισχυρών συνεργασιών μεταξύ των δύο κρατών, είναι θεμιτό.
Όμως στο υπό συζήτηση Μνημόνιο υπάρχουν αοριστίες, ασάφειες και κενά που ζητήσαμε και κατά τη συνεδρίαση της Επιτροπής να διευκρινιστούν.
Για παράδειγμα στο άρθρο 2, όπου αναφέρεται ότι τα μέρη θα συνεργάζονται στην Έρευνα και στην Τεχνολογία και σε άλλους ειδικότερους φορείς, χρειάζεται μεγαλύτερη εξειδίκευση ως προς την υλοποίηση αυτής της συνεργασίας.
(;) Ποιός μας εγγυάται, εφόσον δεν υπάρχουν περαιτέρω διευκρινιστικές αναφορές, ότι δεν θα μείνει το Μνημόνιο αυτό στα χαρτιά, με τον ίδιο τρόπο που το είχατε αφήσει στο συρτάρι τόσα χρόνια;
Ομοίως στο άρθρο 3, λέτε ότι ενθαρρύνεται η διεξαγωγή επιστημονικών σεμιναρίων και συνεδρίων μεταξύ των δύο κρατών.
(;) Θα είναι δημόσια, δωρεάν και προσβάσιμα σε όλους;
(;) Θα υπάρχει και η δυνατότητα εξ αποστάσεως παρακολούθησης;
Παρακάτω στο άρθρο 5, μιλάτε για ανταλλαγή τεχνογνωσίας και εισαγωγή καινοτόμων ιδεών στο εγχώριο εκπαιδευτικό σύστημα μέσω της ανταλλαγής πληροφοριών.
(;) Δεν νομίζετε ότι όλα αυτά είναι πραγματικά πολύ θεωρητικά;
(;) Με τί όρους θα εφαρμοστούν;
(;) Και τελικά… θα εφαρμοστούν;
Ζητήσαμε και ζητούμε διευκρινίσεις και για το άρθρο 7, αναφορικά με την ανταλλαγή μεταξύ των δύο μερών επισκέψεων φοιτητών και την ανταλλαγή καλλιτεχνικών και επιστημονικών εκθέσεων μεταξύ των δύο μερών.
(;) Κάτω από ποιους όρους θα πραγματοποιηθούν αυτές οι ανταλλαγές;
Το είπαμε και θα το ξαναπούμε, δεν γίνεται να ψηφίζουμε εν λευκώ σε γενικές και αόριστες διατάξεις, το εκτελεστικό πρόγραμμα των οποίων, σύμφωνα με το άρθρο δεύτερο, θα εγκρίνεται με κοινή απόφαση του Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων και των κατά περίπτωση αρμόδιων Υπουργών.
Αυτού του τύπου οι αυθαίρετες εξουσιοδοτήσεις, μας έβρισκαν, μας βρίσκουν και θα μας βρίσκουν εντελώς αντίθετους!
(;) Τελικά όμως, μιας και το Μνημόνιο αναφέρεται στην ανώτατη εκπαίδευση, για ποια ανώτατη εκπαίδευση μιλάμε όταν, μόλις χθες φοιτητής που σύμφωνα με δημοσιεύματα που θα καταθέσουμε, καθόταν στο περβάζι του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, επειδή η αίθουσα ήταν πολύ μικρή και δεν υπήρχε κενή θέση, και κατέληξε στο κενό με αποτέλεσμα τον βαρύτατο τραυματισμό του;
Όπως καταγγέλλουν πολλοί φοιτητές, το αμφιθέατρο ήταν γεμάτο από κόσμο με αποτέλεσμα να μην υπάρχει χώρος.
Το αποτέλεσμα ήταν οι φοιτητές να κάθονται από τα παράθυρα μέχρι και στο… πάτωμα!!
(;) Είναι δυνατόν να κινδυνεύει η ζωή των φοιτητών στα ελληνικά πανεπιστήμια και να μην κουνιέται φύλλο;
(;) Για ποια ανώτατη εκπαίδευση μιλάμε, όταν μόνο ένας στους δύο φοιτητές που εισάγεται στα Πανεπιστήμια παίρνει τελικά το πτυχίο του;
Σύμφωνα με Έκθεση της Εθνικής Αρχής Ανώτατης Εκπαίδευσης (ΕΘΑΑΕ), στοιχεία της οποία θα καταθέσουμε στα πρακτικά, στη χώρα μας είναι χαρακτηριστικό ότι από τους περίπου 80.000 φοιτητές που εισάγονται ετησίως αποφοιτούν περίπου 44.000!
Στην Ελλάδα η υποχρηματοδότηση αποτελεί κύριο χαρακτηριστικό του δημόσιου εκπαιδευτικού συστήματος.
Με ποσοστό δαπανών για την παιδεία 4%, βρίσκεται στη 18η θέση μεταξύ των 27 χωρών της ΕΕ.
Ενώ και η απασχόληση των πτυχιούχων στην Ελλάδα βρίσκεται σε σημαντικά χαμηλότερο επίπεδο από αυτό των χωρών της Ευρώπης και του ΟΟΣΑ!
Ενώ το διδακτικό προσωπικό στην Ελλάδα παραμένει το πλέον ολιγάριθμο σε σχέση με τον φοιτητικό πληθυσμό και παρουσιάζει την δυσμενέστερη αναλογία μεταξύ γυναικών και ανδρών, μεταξύ των χωρών της Ευρώπης και του ΟΟΣΑ.
Δημιουργήστε θέσεις στα ελληνικά πανεπιστήμια, που να ανοίγουν τις πόρτες στους μεγάλους ακαδημαϊκούς δασκάλους και ερευνητές που δίνουν τα φώτα τους στο εξωτερικό, αντί να αποτελούν φωτεινούς φάρους για τις Ελληνίδες φοιτήτριες και τους Έλληνες φοιτητές!
Οι αιτίες φυγής τους βέβαια δεν ήταν μόνο η οικονομική ύφεση, αλλά και η αναξιοκρατία, ο νεποτισμός, η βαθιά διαφθορά που συναντούσαν στα ελληνικά ανώτατα ιδρύματα.
Χρειάζονται κίνητρα επιστροφής για να αντιστρέψουν από την δική τους πλευρά, την πλευρά της μάθησης και της προόδου, τη ζοφερή αυτή κατάσταση που βιώνουμε.
Εμείς στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΥΣΗ, πιστεύουμε βαθιά ότι η Ανώτατη Εκπαίδευση αποτελεί την κορωνίδα των εκπαιδευτικών βαθμίδων.
Και οφείλουμε να την αντιμετωπίζουμε, όπως της αναλογεί.
