Ο Βασίλης Βιλιάρδος, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του κόμματος Ελληνική Λύση, κατά τη συζήτηση στην Επιτροπή του Απολογισμού και του Γενικού Ισολογισμού του Κράτους στις 12/11/2019, του σχεδίου νόμου Υπουργείου Οικονομικών, κύρωσης του Απολογισμού & Ισολογισμού του Κράτους, οικονομικού έτους 2017.
Έγιναν οι εξής παρατηρήσεις:
– Το απαράδεκτο γεγονός ότι δίνονται προς τοποθέτηση και σχολιασμό έγγραφα την τελευταία στιγμή χωρίς τον απαραίτητο χρόνο για σωστή μελέτη και επεξεργασία.
– Η απάντηση στο ερώτημα που τέθηκε για το ύψος της δαπάνης για τα REPOS και τις Δαπάνες Δημοσίας Πίστης δεν ήταν ικανοποιητική.
– Οι αυξημένες δαπάνες για τα πολιτικά κόμματα είναι υπερβολικές για μια χρεοκοπημένη χώρα.
– Δεν αναφέρεται η ύπαρξη στο οικονομικό έτος του 2017 του επιπλέον αποθεματικού (“μαξιλάρι”) και το ύψος του, όπως και δυνατότητες χρήσης του.
– Η παρατήρηση σχετικά με την αρνητική καθαρή θέση των πολιτών ισχύει βάση των απαντήσεων που δόθηκαν.
– Η αρνητική καθαρή θέση των πολιτών σημαίνει ότι οι πολίτες της χώρας παραμένουν χρεωμένοι για τα χρέη του κράτους προς τους δανειστές ακόμη και αν πουληθεί όλη η δημόσια περιουσία, όπως συμβαίνει με τις επιχειρήσεις.
– Η διαδικασία έκδοσης ισολογισμού & απολογισμού του έτους έπρεπε να ολοκληρωθεί μέσα σε ένα έτος βάση κανονισμών.
– Δεν εμφανίζεται η αξία των παγιων περιουσιακών στοιχείων στον ισολογισμό.
– Κακός ελέγχεται μόνο η κεντρική κυβέρνηση και όχι και το “Υπερταμείο” και οι φορείς που ελέγχει.
– Η αξία των παγίων του κράτους είναι αδικαιολόγητα μικρή σε σχέση με την πραγματικότητα.
– Η αποτίμηση των παγιων περιουσιακών στοιχείων θα πρέπει γίνεται σε τιμές αγοράς βάση των Διεθνών Λογιστικών Προτύπων όπως ισχύει στις επιχειρήσεις.
– Οι αμυντικές βιομηχανίες ΕΑΣ, ΕΑΒ, ΕΛΒΟ, ενώ εμφανίζουν αρνητική καθαρή θέση είναι όμως στρατηγικού χαρακτήρα και απαραίτητες για την Ελλάδα.
– Η αποτίμηση των συμμετοχών του κράτους σε διάφορους φορείς είναι μικρότερη της πραγματικής αξίας.
– Οι οφειλές από οφειλέτες του δημοσίου πρέπει να διαγράφονται σε περίπτωση που δεν είναι εισπράξιμες, για να παρουσιάζεται η πραγματική λογιστική θέση του κράτους.
