Ο Βασίλης Βιλιάρδος, Βουλευτής Επικρατείας της Ελληνικής Λύσης, κατά τη συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής στις 04/03/2022, του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών: «Πρότυπες προτάσεις για έργα υποδομής και λοιπές διατάξεις αρμοδιότητας Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών».
Έγινάν οι εξής παρατηρήσεις :
– Το σημερινό νομοσχέδιο αποτελεί μια ακόμη πρόταση για την προώθηση έργων που θα ωφελήσουν τους μεγαλοεργολάβους, οι οποίοι έχουν προετοιμαστεί μεθοδικά για την απομύζηση των ευρωπαϊκών προγραμμάτων, ακόμη και με την αγορά Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης για να μπορούν να πιέζουν τα Κόμματα, όπως συνήθιζαν ανέκαθεν με τα ΕΣΠΑ.
– Αυτό που χρειάζεται η Ελλάδα και το οποίο φαίνεται πως αδυνατεί να δρομολογήσει η Κυβέρνηση είναι ο σχεδιασμός μιας εθνικής πολιτικής ανάπτυξης, λαμβάνοντας υπ’ όψιν την ενεργειακή παράμετρο, το διεθνές γεωπολιτικό περιβάλλον, τα σοβαρά οικονομικά προβλήματα της χώρας μας, την ανάγκη αλλαγής του οικονομικού μας μοντέλου με έμφαση την παραγωγή, τα ανταγωνιστικά μας πλεονεκτήματα και τους κινδύνους που αντιμετωπίζουμε ως έθνος.
– Πριν δε από κάθε τι άλλο, θα πρέπει να σταματήσει το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας μας από το Υπερταμείο, που δεν ελέγχουμε εμείς, σύμφωνα και με την πρόσφατη απόφαση του ΣΤΕ, όπως το παράδειγμα της ΛΑΡΚΟ που δρομολογείται διαγωνισμός με έναν διαγωνιζόμενο προτού καν εξυγιανθεί.
– Εμείς αφού πιστεύουμε στην ελεύθερη αγορά χωρίς βέβαια την ύπαρξη ολιγοπωλίων, δεν είμαστε εναντίον των ιδιωτικοποιήσεων, με εξαίρεση, βέβαια, τις κοινωφελείς και τις στρατηγικές μας επιχειρήσεις. Απαραίτητη προϋπόθεση, όμως, είναι να εισπράττονται οι σωστές τιμές, αφού προηγηθεί η εκτίμηση της αξίας τους, η εξυγίανσή τους, βέβαια, και ο σωστός προγραμματισμός.
– Δεν περιμένει κανείς κάτι ανάλογα σοβαρό από μια Κυβέρνηση που λαμβάνει αποφάσεις μόνος του ο Πρωθυπουργός ως μονάρχης ακόμη και για σοβαρά εθνικά θέματα, όπως στην περίπτωση της αποστολής όπλων στην Ουκρανία, για την οποία λέγεται ότι δεν ρωτήθηκε καν ούτε ο Υπουργός Εξωτερικών, από μια Κυβέρνηση δε που δεν θέτει προς συζήτηση την ενεργειακή επάρκεια της χώρας μας, τη διατροφική της ασφάλεια, την αντιμετώπιση της εκρηκτικής αύξησης του πληθωρισμού κ.ο.κ. εν όψει και της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία, την οποία ασφαλώς καταδικάζουν οι πάντες ως εισβολή.
– Διαπιστώσαμε κατ’ αρχάς πως το σημερινό νομοσχέδιο έχει ως έμπνευσή του μια μελέτη του ΙΟΒΕ σε συνεργασία με τον ΣΕΒ, στον οποίο μετέχουν και οι μεγαλοεργολάβοι από το 2019, ενώ κατά τους ορισμούς του για τις πρότυπες προτάσεις, πρότυπα έργα είναι σε γενικές γραμμές τα εξής: Νέα και μεγάλα έργα με καινοτομία και πολυπλοκότητα, τα οποία δεν έχουν ενταχθεί σε άλλα προγράμματα, ενώ ο προϋπολογισμός τους υπερβαίνει το ποσόν των 200 εκατομμυρίων ευρώ χωρίς ΦΠΑ.
– Τα έργα ΣΔΙΤ, βέβαια, αποτελούν μια εύκολη λύση για τη χρηματοδότηση του δημοσίου τομέα, ενώ έχουν επικριθεί σε πολλές περιπτώσεις με τα αποτελέσματά τους να είναι αμφιλεγόμενα
– Όσον αφορά τώρα τα περιεχόμενα του νομοσχεδίου, τα δεκατέσσερα από τα τριάντα άρθρα, τα μισά δηλαδή, αναφέρονται στις πρότυπες προτάσεις, ενώ τα υπόλοιπα είναι στην ουσία τροπολογίες.
– Το σημαντικότερο είναι, όμως, το ότι δεν αναφέρεται ποιο ποσόν από το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων θα δοθεί σε αυτά τα πρότυπα έργα, κάτι που θεωρούμε εξαιρετικά σημαντικό αφού πρέπει, επιτέλους, να χρησιμοποιηθεί το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων για παραγωγικές επενδύσεις.
– Τονίσαμε πως οι πρότυπες ή αυτόκλητες προτάσεις δεν είναι κάτι νέο που ανακάλυψε η μελέτη του ΙΟΒΕ και του ΣΕΒ του 2019 που αναφέραμε, αφού πρόκειται για ένα εργαλείο που χρησιμοποιείται από τη δεκαετία του 1990 σε αναπτυσσόμενες χώρες της Νότιας Αμερικής, της Αφρικής, καθώς επίσης της Ασίας.
– Εν προκειμένω, υπάρχουν αρνητικές μελέτες, ενώ συχνά πρόκειται για χώρες που έχει εμπλοκή το ΔΝΤ, όπως η Χιλή και η Νότια Αφρική.
– Το εργαλείο αυτό έχει εφαρμοστεί για να προωθήσει έργα κυρίως σε χώρες που οι δημόσιες υπηρεσίες τους θεωρείται πως δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις ανάγκες. Οπότε για να το προωθεί η Κυβέρνηση στην Ελλάδα σημαίνει πως θεωρεί αναπτυσσόμενη τη χώρα μας, σε αντίθεση βέβαια με όλες τις άλλες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ανίκανο το δημόσιο τομέα της. Θεωρεί δηλαδή αναπτυσσόμενη την Ελλάδα και ανίκανο το δημόσιο τομέα της.
– Όσον αφορά τα έργα ΣΔΙΤ, η άποψή μας είναι να επιβαρύνεται και ο ιδιώτης για την όποια υποαπόδοση του έργου, όχι απλά να αποζημιώνεται για την πτώση των εσόδων, όπως συμβαίνει με τους αυτοκινητόδρομους που επιχορηγήθηκαν με τεράστια ποσά για την πανδημία. Κάτι ανάλογο έχει θεσμοθετηθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες με τα έργα για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, όπου υπάρχει δέσμευση για την παραγόμενη ενέργεια, χωρίς δικαιολογίες του τύπου «δεν φύσηξε», «δεν βγήκε ήλιος» ή «έπεσε χιόνι».
