Ο Βασίλης Βιλιάρδος, Αντιπρόεδρος της Ελληνικής Λύσης, κατά τη συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής στις 06/12/2022, σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομικών: «Ενσωμάτωση στην ελληνική νομοθεσία της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/2235 – Κύρωση Πρόσθετης Πράξης στο Νέο Συνυποσχετικό μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και της Ναυτιλιακής Κοινότητας και φορολογικές ρυθμίσεις για τη ναυτιλία – Επείγουσες φορολογικές και τελωνειακές ρυθμίσεις – Θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας της Κεντρικής Μονάδας Κρατικών Ενισχύσεων και του Δικτύου Κρατικών Ενισχύσεων – Μισθολογικές ρυθμίσεις και άλλες διατάξεις».
Έγιναν οι εξής παρατηρήσεις:
– Ελπίζουμε μόνο να τηρήσει ο Υφυπουργός την υπόσχεσή του για την αντίστοιχη έκπτωση στα εισιτήρια στις συγκοινωνίες των σπουδαστών των ΙΕΚ, όπως για τους υπόλοιπους μαθητές, αφού ασφαλώς δεν είναι πλούσιοι αυτοί που σπουδάζουν, για παράδειγμα, κομμωτική ή άλλα επαγγέλματα στα ιδιωτικά ΙΕΚ, ενώ πληρώνουν επιπλέον δίδακτρα της τάξεως των 150 ευρώ μηνιαία.
-Θα το κάνετε, αλήθεια κύριε Υπουργέ; Εάν ναι, όπως πιστεύουμε, πότε θα νομοθετηθεί; Ελπίζω να απαντήσετε αργότερα.
Στην τροπολογία τώρα με αριθμό 1513 μόνο μία ρύθμιση θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε θετική, αυτή του άρθρου 3 περί παράτασης απαλλαγής από τον ειδικό φόρο κατανάλωσης των προϊόντων που διατίθενται από καταστήματα αφορολογήτων ειδών εγκατεστημένα εκτός αερολιμένα κλπ.
– Πρόκειται για δεκατρία έτη αναστολών με βάση μία αρχική ρύθμιση που παρατάθηκε έξι φορές. Εύλογα, λοιπόν, αναρωτιόμαστε γιατί δεν καταργείται οριστικά ο συγκεκριμένος ειδικός φόρος κατανάλωσης, έτσι ώστε να είμαστε σταθερά και σε μόνιμη βάση ανταγωνιστικοί εξασφαλίζοντας εργασία σε μεθοριακές περιοχές χωρίς να εξαρτιόμαστε από τις διαθέσεις της εκάστοτε κυβέρνησης.
– Καμία από τις υπόλοιπες ρυθμίσεις δεν μπορεί να θεωρηθεί θετική και μας προκαλούν ανησυχίες οι κατ’ εξαίρεση ρυθμίσεις για τη μακροχρόνια μίσθωση των γεωτεμαχίων της ΕΑΒ στη Φθιώτιδα κυρίως επειδή δεν γνωρίζουμε την τύχη των διαγωνισμών εκποίησης και εκμίσθωσης.
– Όσον αφορά δε την ξαφνική ευαισθητοποίηση της Κυβέρνησης για τις εγκαταλειμμένες αθλητικές εγκαταστάσεις της Παιανίας μετά από τόσα χρόνια αδράνειάς της μάλλον οφείλεται στο ενδιαφέρον της LAMDA.
– Η βασική μας αντίρρηση όμως έχει σχέση με τη ΛΑΡΚΟ. Παρατείνεται για έναν μήνα η δυνατότητα σύναψης μηνιαίων ή διμηνιαίων συμβάσεων ορισμένου χρόνου για το διάστημα που λειτουργεί η ειδική διαχείριση της ΛΑΡΚΟ, κατ’ ελεύθερη επιλογή και κρίση του ειδικού διαχειριστή βέβαια ως προς την επιλογή του προσωπικού και των αριθμών του με σκοπό τη συνέχιση της λειτουργίας της επιχείρησης και της συντήρησης του ενεργητικού της. Προστίθεται δε διάταξη που προβλέπει ρητά ότι το κατά τα ανωτέρω διάστημα απασχόλησης δεν δύναται να θεμελιώσει τη μετατροπή των συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε συμβάσεις αορίστου.
– Αντίστοιχα, για το ίδιο διάστημα παρατείνεται η πρόβλεψη περί κάλυψης των δαπανών για τις αποζημιώσεις του απολυθέντος προσωπικού κλπ, ενώ εισάγεται ειδική ρύθμιση ως προς τη δυνατότητα καταβολής αποζημιώσεων και ούτω καθεξής.
Εμείς ως Ελληνική Λύση έχουμε τοποθετηθεί επανειλημμένα υπέρ της συνέχισης της λειτουργίας της ΛΑΡΚΟ και της εξυγίανσής της, κάτι που θα μπορούσε να εισφέρει στα δημόσια ταμεία εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ. Προφανώς, λοιπόν, είμαστε κατά της ιδιωτικοποίησής της, η οποία συνιστά ξεκάθαρα εκχώρηση εθνικού πλούτου. Τα πολύτιμα άλλωστε μεταλλεύματα της ΛΑΡΚΟ, όπως το σιδηρονικέλιο και το κοβάλτιο, είναι ο χρυσός της χώρας μας, σημειώνοντας πως ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο περιέχει 20 έως 30 κιλά νικελίου, που επίσης διαθέτει η ΛΑΡΚΟ.
– Από την άλλη πλευρά, επειδή η όλη διαδικασία είναι αντικείμενο διαχείρισης από το ΤΑΙΠΕΔ, από τη θυγατρική του Υπερταμείου των δανειστών, των ξένων, που θα εισπράξει το όποιο τίμημα, η πώληση της ΛΑΡΚΟ δεν θα προσφέρει τελικά τίποτα στη χώρα μας. Επομένως, δεν μπορούμε παρά να είμαστε αντίθετοι στο εκβιαστικό δίλημμα της Κυβέρνησης και δεν μπορούμε παρά να επιμείνουμε στη συνέχιση της λειτουργίας της ΛΑΡΚΟ και στην εξυγίανσή της.
– Είναι δε περίεργο το ότι η Κυβέρνηση που στηρίζει και προωθεί την ηλεκτροκίνηση δεν αντιλαμβάνεται πως όσο εξελίσσεται η ηλεκτροκίνηση θα απαιτούνται όλο και περισσότερο από τα πολύτιμα μεταλλεύματα της χώρας μας, η οποία διαθέτει εγκαταστάσεις, εμπειρία, τεχνογνωσία, προσωπικό, δίκτυα πωλήσεων και πελατολόγιο.
– Σε κάθε περίπτωση είναι απαράδεκτο να θέτει η Κυβέρνηση το εκβιαστικό δίλημμα «εκποίηση ή πτώχευση» καταδικάζοντας παράλληλα στην ανεργία πάνω από χίλιους υπαλλήλους της ΛΑΡΚΟ.
– Θα κλείσουμε με τον νόμο 128/1975, με τον οποίο οι χορηγήσεις των τραπεζών αυξάνονται κατά 0,6%, με ένα ποσοστό που αφορούσε κάποτε την ενίσχυση των εξαγωγών, ενώ απαγορεύτηκε τελικά αυτή η ενίσχυση από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Το χαράτσι όμως ύψους περί τα 600 εκατομμύρια ευρώ ετήσια παρέμεινε ενδεχομένως στα ταμεία της Τράπεζας της Ελλάδας. Δεν είναι καλύτερα, λοιπόν, να σταματήσετε αυτή την αισχροκέρδεια του κράτους;
