Ο Βασίλης Βιλιάρδος, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του κόμματος Ελληνική Λύση, κατά τη συζήτηση Ολομέλεια της Βουλής στις 05/05/2020, του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειάς: «Εκσυγχρονισμός περιβαλλοντικής νομοθεσίας, ενσωμάτωση στην ελληνική νομοθεσία των Οδηγιών 2018/844 και 2019/692 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και λοιπές διατάξεις».
Έγιναν οι εξής παρατηρήσεις:
– Δεν ταλαιπωρεί τη χώρα εδώ και δεκαετίες η περιβαλλοντική νομοθεσία, αλλά οι κυβερνήσεις της.
– Όσον αφορά τις ΑΠΕ, τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, η ΔΕΗ ήταν πρωτοπόρα στον συγκεκριμένο τομέα. Ποιος αλήθεια τις σταμάτησε;
– Έχουμε ρωτήσει πολλές φορές τον κ. Σταϊκούρα για το ύψος των μέτρων που αφορούν την αντιμετώπιση της πανδημίας, δημοσιονομικά, ταμειακά, εγγυήσεις δικές μας, ευρωπαϊκά.
– Με τέτοιες κραυγαλέες διαφορές τοποθετήσεων δεν διοικείται καμία χώρα.
– Για ένα τόσο σοβαρό θέμα, όμως, όπως είναι οι διαδικασίες υποβολής και έγκρισης των μελετών περιβαλλοντικών επιπτώσεων, οι ασφυκτικές προθεσμίες που επιχειρείται να θεσμοθετηθούν σε όλα τα στάδια της περιβαλλοντικής αδειοδότησης είναι απολύτως εξωπραγματικές.
– Αντί να αναβαθμιστεί τώρα η συμμετοχή της ενδιαφερόμενης τοπικής κοινωνίας στη διαδικασία λήψης αποφάσεων, όπως επιβάλλει η ευρωπαϊκή νομοθεσία και η Συνθήκη του Άαρχους, με το παρόν νομοσχέδιο υποβαθμίζεται ακόμη περισσότερο – με το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο να είναι ήδη προβληματικό.
– Στο άρθρο 7 εν προκειμένω εισάγεται η δεύτερη μεγάλη αλλαγή που προβληματίζει ιδιαίτερα. Εδώ λοιπόν, υιοθετείται μια ανεπίτρεπτη στρέβλωση της διαδικασίας με την ιδιωτικοποίηση ευαίσθητων δημοσίων λειτουργιών, κάτι που δεν υπάρχει σε κανένα άλλο ευρωπαϊκό κράτος.
– Αν υπάρχει μία μεταρρύθμιση εδώ που θα ήταν πραγματικά ριζοσπαστική στην κατεύθυνση της ουσιαστικής βελτίωσης της διαδικασίας περιβαλλοντικής αδειοδότησης στην Ελλάδα, αυτή θα ήταν ο ορισμός των μελετητών που εκπονούν τις περιβαλλοντικές μελέτες έργων και δραστηριοτήτων, όχι κατ’ επιλογή των επενδυτών, αλλά με έναν αδιάβλητο, αντικειμενικό τρόπο από τη δημόσια διοίκηση
– Το να υιοθετούμε σήμερα μετά από σαράντα χρόνια ακραίες νεοφιλελεύθερες μεθόδους που έχουν ήδη αποτύχει στις χώρες που εφαρμόστηκαν δεν είναι ότι καλύτερο
