Ο Βασίλης Βιλιάρδος, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του κόμματος Ελληνική Λύση, κατά τη συζήτηση στην Διαρκή Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων στις 22/04/2020, του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας: «Κύρωση της Διακυβερνητικής Συμφωνίας μεταξύ της Κυπριακής Δημοκρατίας, του Κράτους του Ισραήλ, της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Ιταλικής Δημοκρατίας για ένα Σύστημα Αγωγού για τη μεταφορά φυσικού αερίου από την Ανατολική Μεσόγειο προς τις ευρωπαϊκές αγορές».
Έγιναν οι εξής παρατηρήσεις:
– Πρόκειται για ένα γεωπολιτικό εγχείρημα με ευρύτερες συνέπειες για τη χώρα μας και τη περιοχή.
– Με το «Green Deal» που προωθείται, βρισκόμαστε στα πρόθυρα της μετάβασης σε μία ενεργειακή εξάρτηση ξανά από τη Ρωσία, αλλά μέσω του γερμανό-τουρκικού άξονα μεταφοράς.
– Εν προκειμένω η Ελλάδα, με σημαντική αυτοτέλεια όσον αφορά τουλάχιστον την ηλεκτροδότηση της, θα καταλήξει να είναι πλήρως εξαρτώμενη ενεργειακά από τη Ρωσία.
– Μεγάλα ενεργειακά κοιτάσματα υπάρχουν στην ανατολική Μεσόγειο, στην περιοχή μεταξύ της Κύπρου, του Ισραήλ και της Αιγύπτου.
– Στον East Med, η Ιταλία δεν συμμετείχε στην υπογραφή της συμφωνίας – κάτι εξαιρετικά σημαντικό για το μέλλον του αγωγού, πέραν της πτώσης των τιμών της ενέργειας που τον καθιστά ασύμφορο.
– Όσον αφορά τα τεχνικά χαρακτηριστικά του αγωγού, θα έχει μήκος 1.900 χλμ., η κατασκευή του θα διαρκέσει 7 χρόνια, το κόστος υπολογίζεται στα 7 δις $ και η δυναμικότητα του θα είναι μόλις 10 δις κυβικά μέτρα ετησίως – ένας ακόμη λόγος που τον καθιστά ασύμφορο.
– Δεν μπορεί να λειτουργήσει σωστά μια διεθνής σύμβαση, εάν τα συμβαλλόμενα μέρη δεν γνωρίζουν από την αρχή και δεν έχουν συμφωνήσει πως έχουν λάβει γνώση της ισχύουσας νομοθεσίας και των κανονισμών των επιμέρους συμβαλλομένων κρατών.
– Δεν αποσαφηνίζεται ποιος θα είναι ο εθνικός φορέας αδειοδοτήσεων του συγκεκριμένου έργου για την ΕΛΛΑΔΑ.
– Η συμφωνία πρέπει να συνοδεύεται από ένα ισχυρό αμυντικό σύμφωνο.
– Δεν μπορεί να υπάρξει έλεγχος των δαπανών και των εσόδων του αναδόχου του έργου, όταν δεν έχει θεσπιστεί ένας ενιαίος φορολογικός ελεγκτικός μηχανισμός, με μια κοινή φορολογική βάση.
– Η μεγαλύτερη επιφύλαξη που έχουμε είναι η μη οριοθέτηση ΑΟΖ μεταξύ της Ελλάδας και της Κύπρου, καθώς επίσης της Ελλάδας και της Λιβύης – γεγονός που καθιστά εξαιρετικά επισφαλή μία τέτοια επένδυση.
