Νομίζω ότι η νεολαία είναι αυτή που οφείλει να έρθει πιο κοντά με το περιβάλλον, γιατί αυτό το δίνουμε στις επόμενες γενεές. Δεν ανήκει σε εμάς. Είναι η μάνα γη, είναι το σπίτι μας και είμαστε υποχρεωμένοι να το διατηρήσουμε καθαρό και να το φροντίσουμε στη συντήρηση του.
Απαιτείται προσοχή, συστάσεις, αλλά και να υπάρχουν αυστηρά πρόστιμα. Η ζημιά σε ύδατα κολύμβησης είναι, δυστυχώς, πολλές φορές μη αναστρέψιμη. Πρέπει, λοιπόν, να διαφυλάξουμε ως κόρη οφθαλμού το θαλάσσιο πλούτο μας, πριν να είναι αργά για μας, αλλά και για τις επόμενες γενεές.
