Ο κλάδος της Ελληνικής υδατοκαλλιέργειας, ένας δυναμικός κλάδος του πρωτογενή τομέα κατεξοχήν εξωστρεφής, τα τελευταία χρόνια αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα, ενώ βρίσκεται σε περίοδο αναδιάρθρωσης, μετά το πέρασμα των δυο μεγαλύτερων εταιρειών στα χέρια των τραπεζών, λόγω πρότερου υπερδανεισμού.
Μεταξύ των κυριότερων προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο κλάδος αναφέρονται:
1) Ο αθέμιτος ανταγωνισμός των προϊόντων υδατοκαλλιέργειας της Ελλάδας λόγω:
- Εισαγωγών στην ΕΕ όμοιων προϊόντων από την Τουρκία με ειδικό καθεστώς εισαγωγής στην αγορά χωρών της ΕΕ. Αναλυτικά ο τελωνιακός δασμός για εξαγωγές πχ της Ελλάδας στην Τουρκία είναι 30%, ενώ της Τουρκίας για εξαγωγές προς την ΕΕ είναι 0%.
- Πολιτικής επιδότησης των εξαγωγών που εφαρμόζει η Τουρκία στα προϊόντα υδατοκαλλιέργειας και την δυνατότητα να πουλά ο Τούρκος παραγωγός ακόμη και στο κόστος παραγωγής και να κερδίζει έχοντας το όφελος της επιδότησης.
- Δυνατότητας από την Τουρκία για περεταίρω χαμηλότερη τιμή πώλησης των ίδιων με την Ελλάδα προϊόντων λόγω χαμηλότερου συνολικού κόστους παραγωγής οφειλόμενο στα χαμηλά μεροκάματα, τις ασφαλιστικές και λοιπές εισφορές των Τούρκων εργαζομένων και των Τουρκικών επιχειρήσεων.
2) Η μειωμένη ανταγωνιστικότητα της τιμής πώλησης των Ελληνικών προϊόντων υδατοκαλλιέργειας, στην Ευρωπαϊκή και γενικά στη διεθνή αγορά λόγω:
- Υψηλού κόστους παραγωγής οφειλόμενο στις ιδιαίτερες προδιαγραφές και άλλων προϋποθέσεων βάσει της Ευρωπαϊκής Νομοθεσίας που επιβάλλεται να έχει το Ελληνικό προϊόν. Για παράδειγμα ισχύει η πλήρης απαγόρευση χρήσης των κρεατάλευρων στις ιχθυοτροφές για την ΕΕ, τα οποία αντικαθίστανται μόνο από πανάκριβα ιχθυάλευρα εκτοξεύοντας στα ύψη το συνολικό κόστος παραγωγής.
- Ειδικού φορολογικού καθεστώτος της Ελλάδας για τις Ελληνικές επιχειρήσεις. Τα γνωστά με την φορολογία και την προπληρωμή φόρου για την επόμενη χρονιά.
- Έλλειψης ρευστότητας των επιχειρήσεων υδατοκαλλιέργειας, λόγω δυσχερειών, αν όχι της αδυναμίας, δανεισμού τους από τις τράπεζες κατά την περίοδο της οικονομικής κρίσης της χώρας.
- Καθυστέρησης της χρηματοδότησης των επενδυτικών σχεδίων του κλάδου των υδατοκαλλιεργειών στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος, ΕΠΑΛΘ 2014- 2020.
Ενημέρωση: Βάσει της ισχύουσας νομοθεσίας υπάρχουν σε κάθε Νομό της Ελλάδας οι Περιοχές Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών (ΠΑΥ) στις οποίες τοποθετούνται χωροταξικά οι μονάδες παραγωγής (Υδατοκαλλιέργειες). Στην συνέχεια ιδρύονται οι Περιοχές Οργανωμένης Ανάπτυξης των Υδατοκαλλιεργειών (ΠΟΑΥ) και ολοκληρώνεται ο χωροταξικός σχεδιασμός των υδατοκαλλιεργειών.
3) Η μη ολοκλήρωση του χωροταξικού σχεδιασμού των υδατοκαλλιεργειών με την καθυστέρηση ίδρυσης των Περιοχών Οργανωμένης Ανάπτυξης των Υδατοκαλλιεργειών (ΠΟΑΥ), που αποτελούν την ολοκλήρωση εφαρμογής του Ειδικού Χωροταξικού Πλαισίου για τις Υδατοκαλλιέργειες.
Τα σχετικά αιτήματα ίδρυσης καθυστερούν για πολλά χρόνια (ακόμα και τέσσερα) με κίνδυνο να χαθεί και η νέα προθεσμία/παράταση για την ίδρυση των ΠΟΑΥ, που έχει χορηγηθεί και η οποία λήγει το Νοέμβριο του 2019.
Οι συνέπειες είναι ιδιαίτερα σημαντικές σε βάρος της ανάπτυξης του κλάδου, κυρίως γιατί
- Δεν είναι νομικά χαρακτηρισμένη η περιοχή ως ιχθυοτροφική ή άλλης υδατοκαλλιεργητής δραστηριότητας και η άδειες λειτουργίας των μονάδων παραγωγής (αν και λειτουργούν για περισσότερα από 25-30 χρόνια) είναι έωλες λόγω μη ολοκλήρωσης του χωροταξικού σχεδιασμού των. Οποιαδήποτε απαίτηση τρίτου για πιθανή αξιοποίηση της ίδιας περιοχής για άλλη δραστηριότητα δημιουργεί μείζον πρόβλημα στην λειτουργία της υφιστάμενης μονάδας.
- Δεν είναι δυνατή η ίδρυση νέων μονάδων διότι δεν υπάρχουν ΠΟΑΥ και η όποια περεταίρω επενδυτική δραστηριότητα στον κλάδο.
Ενημέρωση: Η τεχνολογία που χρησιμοποιείται στις μονάδες Υδατοκαλλιεργειών έχει βελτιωθεί/εξελιχτεί και απαιτεί ανθρώπινο δυναμικό με ειδικές γνώσεις και δεξιότητες. Η λειτουργία των μονάδων αυτών απαιτεί επίσης άτομα τα οποία πρέπει (πέραν των ανωτέρω) να διαθέτουν και άδειες χερσαίων οχημάτων και πλωτών μέσων, καθώς και ορθού χειρισμού των μηχανημάτων – εξοπλισμού και όχι ανειδίκευτους εργάτες (την πλειονότητα αλλοδαπούς).
ΠΡΟΤΑΣΗ (υπ’ αριθμό 1) ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΑΣΠΙΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΟΡΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
Βλέποντας την συνεχή επέκταση – μετακίνηση των Τουρκικών ιχθυοκαλλιεργειών από τις παράκτιες θέσεις που κατέχουν προς την ανοιχτή θάλασσα του Αιγαίου, δηλαδή να πλησιάζουν ολοένα και περισσότερο στα Ελληνικά χωρικά ύδατα, προτείνεται η άμεση αδειοδότηση για δημιουργία και λειτουργία Ελληνικών μονάδων ιχθυοκαλλιέργειας σε Ελληνικές βραχονησίδες και ακατοίκητες νησίδες κατά μήκος του Αιγαίου.
Με τον τρόπο αυτό
- αξιοποιείται ο θαλάσσιος χώρος εγγύς των βραχονησίδων και νησίδων με την τοποθέτηση πλωτών κλωβών για εκτροφή ψαριών
- αξιοποιείται ο χερσαίος χώρος των βραχονησίδων και νησίδων με την εγκατάσταση αποθηκών ιχθυοτροφών και λοιπών βοηθητικών κτισμάτων
- Δημιουργούνται νέες θέσεις εργασίας στην παραμεθόριο
- Υπάρχει αναμφισβήτητη οικονομική δραστηριότητα στην περιοχή με την εν συνεχεία εμπορία των εκτρεφόμενων ψαριών.
- Εργάζονται Έλληνες καθημερινά και αναγκαστικά διαμένουν μερικοί εξ αυτών ως νυχτοφύλακες των μονάδων
Επιπλέον,
- Δημιουργούνται νέα αλιευτικά πεδία για τους Έλληνες ψαράδες της περιοχής λόγω διασποράς της ιχθυοτροφής στην περιοχή κάτω και πέριξ των μονάδων, πιθανών διαφυγών από τους κλωβούς των εκτρεφόμενων ψαριών και προσέλκυσης άλλων ψαριών της θάλασσας επειδή η μονάδα εκτροφής λειτουργεί και ως τεχνικός ύφαλος για τα ελεύθερα ψάρια της περιοχής.
Εν κατακλείδι, δημιουργούμε/κατοχυρώνουμε την Ελληνική ΑΟΖ και ελαχιστοποιούμε την δημιουργία νέων Γκρίζων Ζωνών από τους Τούρκους.
Να σημειωθεί ότι:
Οι Τούρκοι διαθέτουν τεχνογνωσία για την δημιουργία ΤΕΧΝΙΤΩΝ ΥΦΑΛΩΝ και την ανάπτυξη δικών τους αλιευτικών πεδίων ανοιχτά των ακτών τους και πολύ πλησίον των ελληνικών, ενώ εμείς έχοντας νησίδες και βραχονησίδες αν τις αξιοποιήσουμε (όσο έχουμε ακόμη χρόνο) τους αναχαιτίζουμε πλήρως.
Δεν απαιτείται σε ακατοίκητες νησίδες κα βραχονησίδες να εγκαταστήσουμε στρατιωτικά ή ναυτικά φυλάκια προκαλώντας δήθεν τους Τούρκους
ΚΥΡΙΟΤΕΡΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΑΛΙΕΙΑ
Μεταξύ των κυριότερων προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο κλάδος των Αλιέων αναφέρονται:
- Η Αλιεία του (ψαριού) Τόνου
Σημερινή κατάσταση:
Το βόρειο Αιγαίο έχει γεμίσει με μεγάλο αριθμό από τόνους, οι οποίοι ως αμιγώς σαρκοφάγα ψάρια:
- Τρώνε τα ψάρια της περιοχής καταστρέφοντας τα ιχθυαποθέματα της πχ σε γαύρο, κουτσομούρα, κοκ,
- Καταστρέφουν δίχτυα και άλλα αλιευτικά εργαλεία επιτιθέμενα για ανεύρεση τροφής στα συλληφθέντα από αυτά ψάρια.
- Προκαλούν περεταίρω οικονομική ζημιά στους επαγγελματίες αλιείς μειώνοντας αισθητά την ψαριά τους.
Το γεγονός αυτό οφείλεται στους εξής λόγους:
Ποσόστωση. Έχει επιβληθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) για την Ελλάδα ποσόστωση για αλίευση αυτού του ψαριού, η οποία ανέρχεται ετησίως σε 300 τόνους ως συνολική αλιευθείσα ποσότητα ψαριού, (δηλαδή ως το συνολικό βάρος των αλιευθέντων τόνων ανά έτος), και η αλιεία του αρχίζει τον Ιανουάριο κάθε έτους.
- Για την Ελλάδα η ετήσια αυτή ποσόστωση για την αλίευση του συγκεκριμένου ψαριού είναι πολύ μικρή διότι χρονικά
- Ολοκληρώνεται σε διάστημα μόλις 3 μηνών από την αρχή της αλιευτικής περιόδου για τον τόνο και.
- Με την πάροδο των 3 μηνών (στους οποίους αλιεύεται η συνολική ποσότητα σε βάρος των 300 τόνων), τα εναπομείναντα ψάρια (τόνοι) διαβιούν κυρίως στο Βόρειο Αιγαίο προκαλώντας τα προαναφερθέντα προβλήματα στην αλιεία των άλλων ειδών ψαριών, στα ιχθυοαποθέματα της περιοχής, καθώς και στον αλιευτικό εξοπλισμό των ψαράδων.
- Για την Ελλάδα η επιβληθείσα ετήσια ποσόστωση σε βάρος για την αλίευση του συγκεκριμένου ψαριού είναι επίσης πολύ μικρή συγκρίνοντας την αντίστοιχα με την υπερ-πολλαπλάσια ποσόστωση που ισχύει για κατά πολύ μικρότερο σε έκταση κράτος της ΕΕ όπως για την Μάλτα !! .
- Δεν τηρείται η όποια αντίστοιχη ποσόστωση για την Τουρκία, ενώ είναι συνδεδεμένο κράτος προς ένταξη στην ΕΕ, με αποτέλεσμα τα Τουρκικά αλιευτικά να ψαρεύουν ανενόχλητα.
Άλλες επιπτώσεις είναι:
Σφαγή/Γενοκτονία. Δεν έχει ληφθεί υπόψη το γεγονός ότι
- Για το Αιγαίο από τέλη Απριλίου έως και τις αρχές Ιουλίου και γενικότερα για την Μεσόγειο έως και τα τέλη Αυγούστου είναι η περίοδος ωοπαραγωγής (αύγωμα) – αναπαραγωγής και γέννησης του γόνου (νεαρών ιχθυδίων) του τόνου και εφόσον η αλιεία του (νόμιμα βάσει των οδηγιών της ΕΕ) πραγματοποιηθεί στο Αιγαίο μετά τον Απρίλιο καταλήγει στην σφαγή/γενοκτονία του ψαριού αυτού.
- Στην γενοκτονία αυτή συμβάλει και η αλίευση του τόνου από άλλα κράτη της ΕΕ όπως της Ισπανίας που αλιεύουν κυρίως κατά τον μήνα Αύγουστο, τον «αυγωμένο» τόνο που εισέρχεται από τον Ατλαντικό μέσω των στενών του Γιβραλτάρ για να γεννήσει στην Μεσόγειο.
Ποιότητα του κρέατος: Είναι ευρέως γνωστό για το ψάρι ότι κατά την αναπαραγωγική περίοδο η ποιότητα του κρέατος, ο χρόνος συντήρησης και η δυνατότητα επεξεργασίας του του ελαττώνονται αισθητά. Το ίδιο βέβαια ισχύει και στην κτηνοτροφία, όπου ποτέ δεν σφαγιάζονται έγκυα ή αμέσως μετά τον τοκετό ζώα.
Τιμή πώλησης – Εξαγωγές: Η μεγαλύτερη ποσότητα του αλιευθέντος τόνου εξάγεται σε τρίτες χώρες όπως στην Ιαπωνία. Η αλίευση λοιπόν του τόνου κατά τους θερινούς μήνες πλέον όλων των προαναφερθέντων προβλημάτων που δημιουργεί στους Έλληνες αλιείς έχει και το σοβαρό μειονέκτημα της αισθητής μείωσης της τιμής πώλησης του ψαριού αυτού λόγω των μειωμένων οργανοληπτικών χαρακτηριστικών του, τα οποία ελέγχονται από τους αγοραστές (Ιάπωνες). Τουναντίον, αλίευση από το Φθινόπωρο έως και το μέσο της Άνοιξης αποδίδει σε τιμή τα μέγιστα και δεν παρακωλύει τις εξαγωγές αφού η Ιαπωνία αγοράζει τον τόνο από όλες τις Θάλασσες και τους Ωκεανούς καθ’ όλη την διάρκεια του έτους.
Για την επίλυση των θεμάτων αλιείας του Τόνου, την ορθολογική διατήρηση των ιχθυοαποθεμάτων του ψαριού αυτού καθώς και των υπόλοιπων ψαριών στις Ελληνικές Θάλασσες προτείνουμε
- Να απαγορευτεί η αλίευση Τόνου από τα τέλη Απριλίου έως και τον Σεπτέμβριο λαμβάνοντας υπόψη ότι κατά την περίοδο αυτή πραγματοποιείται η αναπαραγωγή του ψαριού αυτού και η «αποκατάσταση» του μετά την γέννα.
- Για την ισορροπία του ιχθυοπληθυσμού σε τόνο στο Αιγαίο και τις λοιπές Ελληνικές Θάλασσες η αλίευση του να αρχίζει από τον Οκτώβριο του προηγούμενου έτους, να συνεχίζεται και τελειώνει στο τέλος Απριλίου του επόμενου έτους. Δηλαδή να μην αρχίζει η αλίευση ανά έτος κάθε Ιανουάριο.
- Να αυξηθεί η Ελληνική Ποσόστωση στην αλιεία του τόνου και να παύση η κατάφορη αδικία της ΕΕ προς τους Έλληνες αλιείς.
- Να υπάρξει σχετική οδηγία της ΕΕ προς την Τουρκία για συμμόρφωση της σε θέματα αλιείας του Τόνου στο Αιγαίο.
- Να απαγορευτεί αυστηρά η αλίευση Τόνου τον Αύγουστο κυρίως από την Ισπανία και τα Βορειοαφρικανικά κράτη (Μαρόκο, Αλγερία, Τυνησία) δηλαδή κατά την είσοδο των «αυγωμένων» τόνων από τον Ατλαντικό μέσω του Γιβραλτάρ στην Μεσόγειο.
- Να υπάρξουν αποζημιώσεις στους αλιείς για την καταστροφή των διχτυών και του υπόλοιπου εξοπλισμού των, οφειλόμενη σε επιθέσεις μεγαλόσωμων ψαριών και άλλων υδρόβιων θηλαστικών.
2) Νομικά και Οικονομικά Θέματα, Συμβαίνει στην ελληνική Ψαραγορά
- Ελληνικοποίηση Ψαριών: Ελληνικά φορτηγά-ψυγεία μεταφέρουν από Τουρκία ψάρια ιχθυοτροφείου και λοιπά αλιευτικά προϊόντα στην Ελλάδα και Ελληνικές εταιρείες τα εκτελωνίζουν (με 0% τελωνιακό δασμό λόγω της σύμβασης εξαγωγών της Τουρκίας προς την ΕΕ), εκδίδουν αντίστοιχο τιμολόγιο ως Ελληνικά Προϊόντα (πληρώνοντας μόνο τον ΦΠΑ) και χωρίς να παρουσιάζονται σε Ελληνική Ιχθυόσκαλα εξάγονται κατευθείαν στην Ευρώπη. Τοιουτοτρόπως πραγματοποιείται
- (Ξέπλυμα χρήματος !!!)
- Μείωση της τιμής Εξαγωγής των Ελληνικών Ψαριών προς την ΕΕ: Αθέμιτος ανταγωνισμός και μειωμένη ανταγωνιστικότητα της τιμής πώλησης των ψαριών της Ελληνικής υδατοκαλλιέργειας: καθώς και των αλιευθέντων ψαριών από Ελληνικά αλιευτικά αφού τα Τουρκικά αντίστοιχα αγοράσθηκαν κατά πολύ φθηνότερα και μπορούν να προσφέρονται φθηνότερα από άποψη τιμής στην Ευρωπαϊκή/Διεθνή αγορά.
- Παρουσίαση Ελληνικών ψαριών στην ΕΕ αγορά χωρίς να είναι γνωστό αν διαθέτουν τις Ελληνικές αυστηρές προδιαγραφές εκτροφής ή/και αλίευσης αυτών. Ότι ισχύει στη Ελλάδα δεν ισχύει απαραίτητα και για την Τουρκία ή άλλες χώρε εκτός ΕΕ.
3) Προτάσεις για Εθνικά και ΕΕ Προγράμματα Αλιείας: Επιβάλλεται η κατάθεση νέων προτάσεων σχετικά με τον εκσυγχρονισμό των αλιευτικών σκαφών και του εξοπλισμού των καθώς και η υλοποίηση των με απλούστερες διαδικασίες οι οποίες πρέπει να είναι και χρονικά σύντομες..
4) Κατά περίπτωση επανεξέταση της νομοθεσίας για τα αλιευτικά πεδία. Στον Νομό Καβάλας η τήρηση της Νομοθεσίας για αλιεία σε απόσταση τριών (3) μιλίων από την ακτή σε συνδυασμό με τον υποθαλάσσιο αγωγό πετρελαίου του Πρίνου καθιστά το διαθέσιμο αλιευτικό πεδίο της περιοχής αυτής ιδιαίτερα μικρό δυσχεραίνοντας τις όποιες αλιευτικές δραστηριότητες. Ειδικότερα, δεν «μένει» χώρος για ψάρεμα και τα αλιευτικά σκάφη είναι πολύ κοντά το ένα στο άλλο με υπαρκτό τον κίνδυνο ατυχήματος. Η πρόταση για κατά τόπους μείωση σε ένα (1) μίλι από την ακτή θα πρέπει άμεσα να επανεκτιμηθεί από τις Τοπικές Αρχές και γίνουν οι αντίστοιχες εισηγήσεις στα αρμόδια Υπουργεία. Και την ΕΕ.
ΠΡΟΤΑΣΗ (υπ’ αριθμό 2) ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΑΣΠΙΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΟΡΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
Σύστημα εντοπισμού των αλιευτικών σκαφών μέσω δορυφόρου και υπάρχουσα κατάσταση στο Αιγαίο.
Οι Ελληνικές Αρχές γνωρίζουν επακριβώς την θέση και το όνομα όλων των εμπορικών και επαγγελματικών αλιευτικών σκαφών που πλέουν στις Ελληνικές Θάλασσες εντοπίζοντας και αναγνωρίζοντας αυτά μέσω δορυφορικού συστήματος.
Ενδεικτικά αναφέρετε περίπτωση στην οποία παρουσιάστηκε δυσλειτουργία του οργάνου για εντοπισμό που διέθετε Ελληνικό αλιευτικό με αποτέλεσμα η θέση του να μην είναι συνέχεια «ορατή» από το Ελληνικό Λιμενικό. Όταν λοιπόν το συγκεκριμένο σκάφος επέστρεψε στο λιμάνι επιβλήθηκε από το Λιμενικό πρόστιμο 1200 € στον ιδιοκτήτη του σκάφους για πιθανή αλιεία σε απαγορευμένη περιοχή και ορίσθηκε για αυτόν τον λόγο και τακτική δικάσιμος.
Ακολούθως, σύμφωνα με επίσημα ανακοινωθείσες στα Ελληνικά ΜΜΕ μαρτυρίες των Ελλήνων αλιέων παρατηρούνται πολλές και συχνές παραβιάσεις από Τουρκικά αλιευτικά σκάφη στα Ελληνικά αλιευτικά πεδία ή/και σε χώρους επίσημα χαρακτηρισθέντων από την Ελλάδα και την ΕΕ ως καταφυγίων ψαριών/Οικολογικών Ελληνικών Πάρκων. Με τον τρόπο αυτόν οι Τούρκοι ψαράδες παραβιάζουν την Ελληνική και ΕΕ ισχύουσα Νομοθεσία αλιεύοντας παράνομα, δημιουργούν εντάσεις όταν οι Έλληνες συνάδελφοι τους ζητούν να απομακρυνθούν από τον Ελληνικό Θαλάσσιο χώρο, ληστεύουν ανενόχλητα και καταστρέφουν τον ιχθυοπληθυσμό με αλιευτικά εργαλεία απαγορευμένα για την Ελλάδα/ΕΕ και προσπαθούν να δημιουργήσουν κατεστημένο για δήθεν Τουρκική ΑΟΖ στις θαλάσσιες αυτές περιοχές.
Βάσει λοιπόν της δυνατότητας που διαθέτουν οι Ελληνικές Αρχές να εντοπίζουν την κίνηση των ξένων αλιευτικών σκαφών, να τα αναγνωρίζουν με τα στοιχεία νηολόγησης των και να τα καταγράφουν, πρέπει να:
- Γνωστοποιούνται στην ΕΕ οι παραβιάσεις των Τούρκων αλιέων στις Ελληνικές Θάλασσες και να γίνονται οι αντίστοιχες διπλωματικές ενέργειες κατά της Τουρκίας.
- Υποχρεωθεί η ΕΕ να αναγνωρίσει την Ελληνική ΑΟΖ στο Αιγαίο, νομοθετώντας και λαμβάνοντας μέτρα για την ενεργή προστασία των Ελλήνων Αλιέων.
- Επιβάλλονται αυστηρά πρόστιμα από την ΕΕ προς την Τουρκία σε θέματα χρηματοδότησης της με Ευρωπαϊκά κονδύλια σχετικά με για την Αλιεία, έως και την πλήρη αναστολή χρηματοδότησης των κονδυλίων αυτών σε περίπτωση μη συμμόρφωσης της.
Το Μαρόκο, η Τυνησία και η Αλγερία έχουν δεσμευθεί με αυστηρές συμβάσεις απέναντι στην ΕΕ αναφορικά με την πλήρη προστασία των αλιευτικών πεδίων της Ισπανίας, Γαλλίας και Ιταλίας και το παράδειγμα αυτό επιβάλλεται να ακολουθήσεις και η Ελλάδα για προστασία των Εθνικών της Πόρων και της Εθνικής Κυριαρχίας στις Θάλασσες μας.
Συμπερασματικά, η αλιεία και η υδατοκαλλιέργεια σε βραχονησίδες – ακατοίκητες νησίδες , εκτός από την παραγωγή τροφής, εργασίας και οικονομικής ευμάρειας μπορούν και πρέπει να γίνουν το ειρηνικό μέσο προάσπισης των θαλάσσιων συνόρων της Ελλάδας και της Ευρώπης. (Ακούμε καθημερινά για τα F16 και τις εναέριες παραβιάσεις, ενώ για τις θαλάσσιες παραβιάσεις σχεδόν τίποτα).
Γρηγόρης Κανλής
