Μεταξύ των κυριότερων προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο κλάδος και πρέπει να λυθούν άμεσα είναι τα εξής:
-
Εργόσημο
Να πληρώνεται υποχρεωτικά μαζί με το μεροκάματο στους εργάτες που δουλεύουν στις καλλιέργειες. Δηλαδή να το πληρώνει (όχι ο εργαζόμενος αν θέλει ή αν δεν θέλει) αλλά ο εργοδότης όλο το ποσό του εργόσημου και να αφαιρεί από το μεροκάματο τα ποσοστά που αναλογούν και πρέπει να πληρώσει ο εργαζόμενος.
Να έχουν προσωρινά έγραφα για εργασία όσοι αλλοδαποί θέλουν να εργάζονται στην Ελλάδα για να νομιμοποιούνται στην φορολογία και το ασφαλιστικό.
Η σημερινή κατάσταση είναι: Οι εργάτες (στην πλειονότητα είναι αλλοδαποί)
- Πληρώνονται (γιατί οι ίδιοι το απαιτούν, ας κάνουν το ίδιο και στην Δανία αν μπορούν) με «Μαύρο Χρήμα» γιατί δήθεν δεν έχουν άδεια παραμονής/εργασίας κοκ και στην συνέχεια το χρήμα αυτό το αποστέλλουν στις χώρες τους χωρίς κανένα περιορισμό συναλλάγματος.
- Πληρώνουν μόνο τόσα εργόσημα όσα είναι απαραίτητα για να εισπράξουν αργότερα το κρατικό επίδομα ανεργίας από τον ΟΑΕΔ, αφού θα φαίνονται ότι δεν δουλεύουν πλέον.
- Δεν πληρώνουν φόρο στην Ελλάδα, αφού δεν φαίνονται πουθενά, αλλά και όσοι κάνουν φορολογική δήλωση παίρνουν και επιστροφή φόρου!!!.
- Δεν πληρώνουν ασφαλιστικές εισφορές στην Ελλάδα, αλλά πάνε δωρεάν στα νοσοκομεία για νοσηλεία και θέλουν να εξετάζονται άμεσα δηλαδή εκτός σειράς (ιδιαίτερα όταν συνοδεύονται και από κάποια ΜΚΟ που απαιτεί τα δικαιώματα των αλλοδαπών), ενώ οι Έλληνες και πληρώνουν εισφορές στα Ταμεία τους και περιμένουν 3-6 μήνες για κάποια εργαστηριακή εξέταση.
Επιπλέον ο εργοδότης
- Δεν μπορεί να δικαιολογήσει έξοδα στην επιχείρηση του (αφού τα μεροκάματα είναι μαύρα) και τοιουτοτρόπως αδυνατεί να κτίζει το αφορολόγητο ή άλλες φορο-ελαφρύνσεις για την επιχείρηση του.
- Είναι ευάλωτος νομικά όποτε κάποιος τρίτος αναφέρει την παράνομη εργασία ή/και υπάρξει κάποιο εργατικό ατύχημα, το οποίο παίρνει διαστάσεις μέσω των ΜΜΕ.
Tο Ελληνικό Κράτος χάνει
- Φορολογικά έσοδα, ασφαλιστικές και συνταξιοδοτικές εισφορές, κοκ
- Ευρώ που διαφεύγουν στο εξωτερικό, κοκ
2) Η παντελής έλλειψη κρατικού ελέγχου στο πολλαπλασιαστικό υλικό ή (αλλιώς λεγόμενο) στο υποκείμενο. Αναφερόμαστε στα φυτά/δενδρύλλια που αγοράζει ο παραγωγός
Η σημερινή κατάσταση είναι: Μετά το κλείσιμο των Κέντρων Γεωργικής Ανάπτυξης ή την απασχόληση των κέντρων αυτών μόνο με την έρευνα.
Ο παραγωγός αγοράζει μόνο από ιδιωτικά φυτώρια φυτά/δενδρύλλια για την ανανέωση της καλλιέργειας του, τα οποία δεν υπόκεινται σε κανένα κρατικό έλεγχο αλλά βασίζεται αποκλειστικά στα λεγόμενα του φυτωριούχου-πωλητή με αποτέλεσμα να:
- Είναι άγνωστη (όχι δηλαδή πιστοποιημένη) η ποικιλία του φυτού/δενδρυλλίου και κατά ακολουθία και οι αποδόσεις του, οι οποίες στην πλειονότητα δεν είναι οι αναμενόμενες. Μετά παρέλευση 5-6 ετών καταλαβαίνει ο παραγωγός τι έχει αγοράσει.
- Υπάρχουν ασθένειες στα φυτά/δενδρύλλια λόγω της μη κατάλληλης ποικιλίας αυτών για την περιοχή του και αναγκάζεται ο παραγωγός στην χρήση φυτοφαρμάκων και άλλων χημικών ψεκασμών για να προστατέψει την παραγωγή του.
- Είναι άγνωστη η διάρκεια ζωής (αποδόσεων) του φυτού/δενδρυλλίου και δύσκολος ο προγραμματισμός της ανανέωσης των.
- Επιβαρύνεται το τελικό προϊόν (πχ το φρούτο) με υπολείμματα φαρμάκων κάνοντας το προϊόν απόλυτα ευάλωτο στην αγορά και λιγότερο εμπορεύσιμο. Πρόσφατά έγινε αυτό με τις φράουλες, στις οποίες διακόπηκε η εξαγωγή τους.
Ο παραγωγός χρειάζεται να:
- Δημιουργηθούν ανά περιοχές κρατικά ή/και ιδιωτικά «Κέντρα Ελέγχου και Πιστοποίησης του Πολλαπλασιαστικού Υλικού – Υποκειμένου»
- Παράγονται στα Κέντρα αυτά φυτά/δενδρύλλια για να πωλούνται πιστοποιημένα, όπως για παράδειγμα γίνεται στην Ιταλία.
- Υπάρχει στην Ελλάδα το λεγόμενο “root-stock” για την απεξάρτηση της χώρας μας από ξένες ποικιλίες που έχουν και συγκεκριμένες απαιτήσεις σε ακριβά εισαγόμενα φυτοφάρμακα, λιπάσματα, κοκ.
Σημείωση: Στην ιχθυοκαλλιέργεια υπάρχουν μόνο ιδιωτικοί πιστοποιημένοι κατά ISO & HACCP ιχθυογεννητικοί σταθμοί που παράγουν γόνο ψαριού με συγκεκριμένες προδιαγραφές είδους-γένους ψαριού, ανάπτυξης του, κλπ. Στα φυτά/δενδρύλλια γίνονται τα προαναφερθέντα με την τιμή του μη πιστοποιημένου ελληνικού στο 1 € και του ιδιωτικά πιστοποιημένου Ιταλικού στα 3€.
3) Η μη ολοκλήρωση του χωροταξικού σχεδιασμού των δενδροκαλλιεργειών με ανύπαρκτο τον καθορισμό των Ζωνών Παραγωγής
Για την σωστή ανάπτυξη των δενδροκαλλιεργειών επιβάλλεται ο καθορισμός των Ζωνών Παραγωγής. Δηλαδή σε μια περιοχή που καλλιεργούνται ροδακινιές και κερασιές είναι επικίνδυνη (για παράδειγμα) λόγω παγετού η καλλιέργεια αμυγδαλιών, καρυδιών ή/και ελιών.
Αποτέλεσμα της ανεξέλικτης δενδροφύτευσης είναι να:
- Καταστρέφεται η παραγωγή λόγω ακαταλληλότητας της περιοχής για την συγκεκριμένη δενδροκαλλιέργεια, συνηθέστερα λόγω κλίματος (παγετού), συστάσεως του εδάφους, προηγούμενων άλλων καλλιεργειών, κοκ.
- Παράγονται προϊόντα μειωμένης εμπορικής και διαιτητικής αξίας.
- Προστρέχουν οι παραγωγοί σε κρατικές αποζημιώσεις !!!! και δημιουργείται φαύλος κύκλος.
Σημείωση: Στην ιχθυοκαλλιέργεια η ίδρυση των Περιοχών Οργανωμένης Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών (ΠΟΑΥ, βλέπε κείμενα ΚΑΝΛΗΣ 2019 04 02.doc) στοχεύει στην επίλυση ανάλογων ζητημάτων, καθορίζοντας τις περιοχές που μπορεί να γίνει ιχθυοκαλλιέργεια λόγω καταλληλότητας περιβαλλοντικών, οικολογικών συνθηκών και λοιπών δραστηριοτήτων της τοπικής (ανθρώπινης) κοινωνίας.
4) Η υποχρεωτική ύπαρξη μόνο του ΕΛΓΑ για την ασφάλιση των καλλιεργειών
Για κάθε παραγωγή είναι υποχρεωτική η ασφάλιση μόνο στον ΕΛΓΑ, ενώ είναι ανύπαρκτη η δυνατότητα ιδιωτικής ασφάλισης όπως γίνεται σε άλλες χώρες της ΕΕ
Αποτέλεσμα είναι να:
- Καταβάλει υποχρεωτικά ο παραγωγός ασφάλιστρα και να αποζημιώνεται με ανεπίτρεπτη χρονικά καθυστέρηση από τον ΕΛΓΑ, όταν σε αντίστοιχες άλλες περιπτώσεις, πχ χαλαζόπτωσης στην Ιταλία, Γαλλία και αλλού, ο παραγωγός αποζημιώνεται άμεσα από την ιδιωτική ασφάλιση.
Η δυνατότητα για επιλογή ΕΛΓΑ ή/και ιδωτικής ασφάλισης από τον παραγωγό πρέπει να υπάρχει.
Σημείωση: Στην ιχθυοκαλλιέργεια, ο γόνος, τα ζώντα ψάρια και άλλα θέματα της παραγωγής και εμπορίας των ψαριών ασφαλίζονται στην Ελλάδα ιδιωτικά.
5) Η τιμή του αγροτικού πετρελαίου.
Κάθε εργασία ή/και επίσκεψη παραγωγού στις καλλιέργειες του κοστίζει 2 έως 3 φορές περισσότερο από τις αντίστοιχες του Γερμανού παραγωγού λόγω του αντίστοιχου κόστους αγοράς του πετρελαίου σε Ελλάδα και Γερμανία.
Αποτέλεσμα είναι να:
- Περιορίζονται οι δραστηριότητες του Έλληνα παραγωγού που δεν μπορεί να αγοράζει σε υψηλές τιμές το πετρέλαιο για τα μηχανήματα του και να παραμένουν αρκετά ή έως και περισσότερα από τα χωράφια ή τα κτήματα του ακαλλιέργητα.
Ακολούθως, η αισθητή μείωση της πρωτογενούς παραγωγής δημιουργεί:
- Έλλειψη ρευστότητας (χρημάτων) έως και φτώχεια στον αγρότη/καλλιεργητή.
- Ανάγκη εισαγωγών στα αντίστοιχα αγροτικά προϊόντα και αύξηση του δανεισμού της Χώρας.
- Ανεξέλικτη διαμόρφωση των τιμών στα αγροτικά και κατά επέκταση στα κτηνοτροφικά προϊόντα.
ΛΥΣΗ: Πολιτική (Βλέπε αντίστοιχες προτάσεις της Ελληνικής Λύσης)
- Ο αθέμιτος ανταγωνισμός των αγροτικών προϊόντων της Ελλάδας.
- Η μειωμένη ανταγωνιστικότητα της τιμής πώλησης των Ελληνικών αγροτικών προϊόντων, στην Ευρωπαϊκή και γενικά στη διεθνή αγορά
