Ο Βασίλης Βιλιάρδος, Βουλευτής Επικρατείας της Ελληνικής Λύσης, κατά τη συζήτηση στην Διαρκή Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου στις 01/04/2021, του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων «Ενσωμάτωση της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/633 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 17ης Απριλίου 2019 σχετικά με τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές στις σχέσεις μεταξύ επιχειρήσεων στην αλυσίδα εφοδιασμού γεωργικών προϊόντων και τροφίμων και λοιπές διατάξεις».
Έγιναν οι εξής παρατηρήσεις:
– Θα θέλαμε να αναφερθούμε ξανά στο πολύ σοβαρό θέμα των ελληνοποιήσεων, ειδικά όσον αφορά τη νοθευμένη με εισαγόμενο αγελαδινό φέτα που εξήχθη στη Γερμανία – τη μεγαλύτερη αγορά για την ελληνική φέτα, στην οποία το συγκεκριμένο γεγονός θα μας προκαλέσει μεγάλη ζημία.
– Το υπουργείο πρέπει να φροντίσει να επιβληθούν πολύ αυστηρές κυρώσεις στον παραγωγό και να μην επαναληφθεί ξανά κάτι ανάλογο.
– Οι έλεγχοι πρέπει να εφαρμοσθούν σε όλα τα σημαντικά εξαγωγικά προϊόντα μας, όσον αφορά το χώρο των τροφίμων – αφού είναι ένας από τους κυριότερους κλάδους της οικονομίας μας, στον οποίο η Ελλάδα έχει πολύ μεγάλα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα που πρέπει κάποια στιγμή να εκμεταλλευθεί.
– Θέλουμε δε να τονίσουμε ξανά πως πρόκειται για ένα χώρο που εξελίσσεται σε υψηλής τεχνολογίας, με την απασχόληση επιστημόνων – ενώ απαιτεί κεντρικό σχεδιασμό εκ μέρους της κυβέρνησης, χωρίς τον οποίο δεν πρόκειται να αναπτυχθεί.
– Όλες οι επιδοτήσεις πάντως πρέπει να κατευθύνονται στην αύξηση της ανταγωνιστικότητας του πρωτογενούς μας τομέα – σε καμία περίπτωση εκεί που κατευθύνονταν τις τελευταίες δεκαετίες.
– Στο άρθρο 3, αναφέρονται περιοριστικά οι απαγορευτικές ρήτρες. Δεν είμαστε όμως σίγουροι πως καλύπτει όλες τις περιπτώσεις.
– Δεν φαίνεται ξεκάθαρα πώς καλύπτεται ή εάν καλύπτεται η προθεσμιακή γεωργία – η οποία αποτελεί την προτεινόμενη λύση της μελέτης Πισσαρίδη ως μέτρο μεγέθυνσης των εκμεταλλεύσεων.
– Σε μια συγκυρία όπως η σημερινή, με βαθιά κρίση και με έλλειψη χρηματοδότησης, δεν παίζει κανένα ρόλο τι θεωρείται αθέμιτη πρακτική – εάν κάποιες αλυσίδες χρηματοδοτήσουν μέσα από τη συμβολαιακή γεωργία κάποιους παραγωγούς, αλλά σε πολύ χαμηλές τιμές παραγωγής.
– Γνωρίζουμε όλοι πως οι μεγάλοι αγοραστές έχουν ηγεμονική θέση στην αγορά – ενώ εάν ελέγξουν και τις λαϊκές αγορές μέσω εταιριών τους, με το νόμο που προωθείται, η θέση τους θα γίνει ακόμη ισχυρότερη.
– Στο άρθρο 4, παρατίθενται ορισμένες απαγορευτικές ρήτρες, για τις οποίες τα συναλλασσόμενα μέρη μπορούν να συμφωνήσουν διαφορετικά. Έτσι όμως ευνοούνται οι μεγάλοι αγοραστές που θα μπορούν να καλύπτουν τη διαφήμιση, από οικονομίες κλίμακας.
– Στο άρθρο 5, στην παρ. 1, συστήνεται πενταμελής Επιτροπή επιβολής του παρόντος σε ανώτατο επίπεδο. Δεν παρέχονται όμως περαιτέρω στοιχεία.Δεν πρέπει να υπάρχει προσωπικό που να επεξεργάζεται τις καταγγελίες ή να τις ελέγχει δειγματοληπτικά χωρίς προειδοποίηση; Όπως αναφέραμε, δεν προβλέπεται κόστος από το ΓΛΚ – οπότε είναι μάλλον προσχηματική η Επιτροπή.Το μοναδικό που ορίζεται είναι η τριετής θητεία τους – γεγονός που από μόνο του τις καθιστά αμέσως «πολιτικές θέσεις».
– Στο άρθρο 6, η διπλή αρμοδιότητα που προβλέπεται στην παρ. 2, δηλαδή ως αρχική εξέταση από την επιτροπή του υπουργείου και από εκεί και πέρα, σε επαναλαμβανόμενες περιπτώσεις, από την Επιτροπή Ανταγωνισμού, δεν θα έπρεπε να υπάρχει. Η Επιτροπή Ανταγωνισμού καθυστερεί πάρα πολύ – όπως διαπιστώσαμε μεταξύ άλλων με τις τράπεζες. Εδώ πρέπει να υπάρχει γρήγορη εξέταση – ειδικά εάν αφορά μικροπαραγωγούς.
– Στο άρθρο 9 η μόνη παρατήρηση είναι το ποσό των 2.000 ευρώ που προβλέπεται στην παρ. 4 ως ανώτατο όριο προστίμου, για αγοραστές μεγαλοεταιρίες (π.χ. σούπερ μάρκετ). Είναι ουσιαστικά ασήμαντο και θα ήταν καλύτερο να ορίζεται ως ποσοστό επί του κύκλου εργασιών (π.χ. 0,1%).
